Dzisiejszym tematem audycji będzie jedna z najbardziej wpływowych płyt wszechczasów - Anthology Of American Folk Music. W 1952 roku Smithsonian Folkways Recordings wydało w trzech częściach, po dwie płyty każda, kompilację 84 utworów w wyborze Harry'ego Smitha (1923-1991). Ten antropolog z wykształcenia, artysta, muzyk i literat przez wiele lat kolekcjonował pierwsze nagrania rejestrujące starą muzykę amerykańską, wydawane na 78-obrotowych płytach przede wszystkim na południu Stanów Zjednoczonych. Jest to blues, hillbilly, cajoun, spiritual i gospel czyli ogólnie pojęta old time music, muzyka zarówno białych, czarnych jak i kreolów. Chronologicznie uporządkowane utwory zamknięte są ramach dat ważnych wydarzeń - w 1927 roku technika umożliwiła swobodne dokonywanie field recordingów, zaś przed 1932 rokiem nastąpił Wielki Kryzys, a wraz z nim załamanie raczkującego rynku płytowego. Drugie, wewnętrzne ramy antologi wyznacza funkcjonalny podział utworów na trzy części: ballady, muzykę społeczną (osadzoną w kontekście wydarzeń, świąt, tańca) oraz pieśni.
W latach 50-tych i 60-tych podczas wielkiego odrodzenia folku to własnie kolekcja Harry'ego Smitha stanowiła Biblię dla rzeszy muzyków. Bez niej nie sposób na przykład zrozumieć twórczości Boba Dylana, całego Greenwich Village i rzeszy naśladowców, nie wyłączając dzisiejszych songwriterów. Przez wiele lat nie wznawiana, Anthology Of American Folk Music doczekała się w 1997 roku ponownego wydania, zaś w 2000 roku została uzupełniona przez samego Smitha czwartą częścią poświęconą pracy.
DJ Siehan był w sumie skazany na dotarcie do tych nagrań, gdyż od dłuższego czasu, słuchając rock'and'rolla uparcie cofa się w czasie. Wraz z Harrym Smithem dochodzimy do nieprzekraczalnej granicy, za którą możemy mieć do czynienia już tylko z etnograficznymi rekonstrukcjami. Moc owych surowych, ekspresyjnych, prawdziwych, bo mających za sobą rzesze anonimowych wykonawców nagrań jest porażająca. Słuchając ballad czujemy niemalże w kościach ich wiek, sięgają bowiem one nierzadko ludowych tradycji z Wysp Brytyjskich, które można potwierdzić już w XVII w. Z kolei muzyka czarnych niesie jeszcze w sobie nie do końca zatarty oddech Afryki. DJ Siehan uważa, że nie sposób zrozumieć do końca tego co później z muzyką popularną stało się w Stanach Zjednoczonych Ameryki, jeżeli nie słyszało się tych nagrań. Niezależnie od tego wszyskiego są po prostu piękne....
Linki:Anthology of American Music w WikipediiAnthology of American Folk Music
na stronach Smithsonian Folkways Recordings
Harry Smith Archives
01. Clarence Ashley - The House Carpenter
02. Buell Kazee - Butcher's Boy
03. Chubby Parker - King Kong Kitchie Kitchie Ki-Me-O
04. Carter Family - John Hardy Was A Desperate Little Man
05. Henry Thomas - Old Country Stomp
06. Columbus Fruge - Saut Crapaud
07. Didier Hebert - I Woke Up One Morning In May
08. Mississippi John Hurt - Frankie
09. William & Versey Smith - When That Great Ship Went Down
10. Cincinnati Jug Band - Newport Blues
11. Sleepy John Estes & Yank Rachellt - Pressman Blues
Jakiś czas temu w sieci pojawiła się "The Other Anthology of American Folk Music", która nie jest żadnym oficjalnym wydawnictwem lecz swobodnie rozprowadzanym wśród tradersów bootlegiem-antologią skompilowaną przez niejakiego Furrymurphy'ego. Czteropłytowa kompilacja kontynuuje niejako założenia antologii Harry'ego Smitha, lecz nie powtarza podziału funkcjonalnego materiału i kładzie mniejszy nacisk na muzykę sakralną, rezygnując świadomie także z cajoun. Zawierając 101 nagrań z lat 1927-1932 nie powtarza nagrań z wydawnictwa Smithsonian Folkways, choć zdarzają się inne wykonania tych samych utworów. Dla DJ Siehana będącego fanem przedwojennego i generalnie bagienno-przedpotopowego akustycznego bluesa antologia ta jest nie lada gratką. Warto przy okazji przypomnieć, że w przypadkach obydwóch wydawnictw mamy tu do czynienia przede wszystkim z pieśniami, gdzie opowiadana historia jest nierozerwalną częścią utworu, stąd nietrudno o tego typu zestawienia:
On this collection, there is 1 train wreck, 1 sinking ship, a lot of folks leaving if they ain't already gone, 8 murder victims, 4 dead mothers, 1 dead father, 1 dead steel driver, 6 dying men, 4 premonitions of death, fortunately plenty saved souls, 9 gamblers and 6 drunks that we know of, 2 coke addicts, 6 cheaters, a lot of shots fired, 5 convicts, 1 escape, 1 ventriloquist, 1 mentally ill jug band, at least a dozen broken hearts, too many po' folks with the blues, and 1 $10,000 reward offered to a chicken.
12. The Church Of God in Christ Congregation - I'm Gonna Lift Up My Standards for My King
13. Reverend Gary Davis - I Belong To The Band, Hallellujah!
14. Reverend Edward Clayborn - This Time Another Year
15. Geeshie Wiley - Last Kind Words
16. Blind Mamie Forehand - Honey In The Rock
17. Furry Lewis - Everybody's Blues
18. Blind Willie Johnson - God Moves On The Water
19. Robert Johnson - Preaching Blues (Up Jumped the Devil)
20. Dick Devall - Tom Sherman's Barroom
Na tym nie koniec...
Harry Smith Project to przedsięwzięcie jednoczące takich artystów jak między innymi Beck, Nick Cave, Elvis Costello, Lou Reed, Wilco, czy Sonic Youth, próbujących na nowo sięgnąć do dziedzictwa amerykańskiego folku. Przy okazji projektu powstał film The Old, Weird America: Harry Smith's Anthology of American Folk Music traktujący o życiu i działalności Harry'ego Smitha, jak również rejestrujący koncertowe nagrania wyżej wymienionych artystów.
DJ Siehan z zasady nie uznaje czegoś takiego jak słuchanie ścieżek muzycznych do filmów. Jest jednak jeden wyjątek - film braci Cohen O Brother, Where Art Thou?, którego jednym z głównych bohaterów według DJ Siehana jest właśnie przedwojenna amerykańska muzyka.
Jeśli kogoś interesuje ciężki los zbieracza old time music polecam koniecznie obraz Desperate Man Blues, będący dokumentem o Joe Bussardzie, który zdołał przez całe życie zebrać ponad 25 000 nagrań dokładnie takich, jakich możemy posłuchać na Anthology Of Amecican Folk Music
==================================================================
ściągnij audycję / download (41,2 mb)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz