W samym środku sześcioczęściowego setu spazmatycznego DJ Siehan postanowił umieścić Harry Pussy. Dla niego osobiście to nie tyle kwintesencja muzyki spazmatycznej, ale przykład eskalacji spazmów. Wystarczy posłuchać niepozornej Adris Hoyos, a jeszcze lepiej zobaczyć w klipie poniżej. Spazmy te o tyle są charakterystyczne, że nie pozwalają nam pozostać w bezpiecznej, biernej roli obserwatora, który może co najwyżej z większym lub mniejszym zainteresowaniem postawić diagnozę schorzenia. Zdawać by się raczej mogło, że nie mamy już do czynienia z osobnikiem porażonym atakiem, dość wprawdzie spektakularnym, ale zawsze odnoszącym się do jego wewnętrznego, nas nic nie obchodzącego świata. To już raczej atak wprost wymierzony w nas i naszą bezpieczną barierę dystansu dwóch metrów. Harry Pussy zdaje się być kluczowym punktem na linii rozwoju zjawisk spazmatycznych. Doskonale łączy to, co je zapowiadało i inspirowało (no wave, badziewny punk, wczesne industriale i niepokorny free-jazz) z tym, co nastąpiło później i częściej już zostawało nazywane po imieniu. Oprócz Harry Pussy (coverujących także, co znamienne Teenage Jesus and the Jerks) posłuchajmy muzyki znacznie nowszej, ale bardzo im bliskiej, np. szalonych The Coughs.
Ażeby dobitniej ukazać no wave'owe wpływy na późniejszych spazmatyków posłuchamy kultowego już chyba utworu Red Transistor "Not Bite" - wciąż ciężko DJ Siehanowi sobie wyobrazić, że został on nagrany w 1977 roku! W kontraście do niego pojawi się zaraz The Flying Luttenbachers, aby wyraźniej pokazać opozycję między no wave, mrocznym i nieokiełznanym, a chicagowskim now wave, niby do nowojorczyków nawiązującym, ale już z pewnym dystansem erudycyjnym i piętnem skłonności do ujarzmiania spazmatycznych ataków więzami kompozycji.
Dialektyka kompozycji i improwizacji jest chyba usytuowana blisko istoty muzyki spazmatycznej. Czasem nie wiadomo czy bardziej spazmatyczne w odbiorze są utwory artystów komponujących pod pieczą Apollina, czy tarzających się w swych rzygowinach w orszaku Dionizosa. Inaczej ujmując nie sposób ocenić, które spazmy mają ostrzejszy ostateczny efekt - te wystudiowane, zaplanowane niejako na pokaz, czy te których nie sposób uniknąć. Utwory Billy Bao, Mutators, K.K. Rampage i Die Monitr Batts mają na celu zwrócenie uwagi słuchaczy na ten problem - odpowiedź na pytanie muszą znaleźć sami.
Pewnego rodzaju pośrednim rozwiązaniem między skomplikowanymi, ustrukturyzowanymi kompozycjami, a bezwiednymi erupcjami improwizacyjnymi zdaje się być w przypadku spazmatyków oddanie się we władzę rytmu. Health, Foot Village, projekty Briana Chippendale'a, Landed czy genialne nastolatki z Mikaela's Fiend spazmują, ale strasznie przy tym bębniąc, w transowy, ale w sumie regularny i przewidywalny sposób.
Melt Banana to zapowiedź kolejnej części setu - poświęconej czadowym niejako z gatunkowej definicji - grind- hard- math- noise- corom i tym podobnym...
Ażeby dobitniej ukazać no wave'owe wpływy na późniejszych spazmatyków posłuchamy kultowego już chyba utworu Red Transistor "Not Bite" - wciąż ciężko DJ Siehanowi sobie wyobrazić, że został on nagrany w 1977 roku! W kontraście do niego pojawi się zaraz The Flying Luttenbachers, aby wyraźniej pokazać opozycję między no wave, mrocznym i nieokiełznanym, a chicagowskim now wave, niby do nowojorczyków nawiązującym, ale już z pewnym dystansem erudycyjnym i piętnem skłonności do ujarzmiania spazmatycznych ataków więzami kompozycji.
Dialektyka kompozycji i improwizacji jest chyba usytuowana blisko istoty muzyki spazmatycznej. Czasem nie wiadomo czy bardziej spazmatyczne w odbiorze są utwory artystów komponujących pod pieczą Apollina, czy tarzających się w swych rzygowinach w orszaku Dionizosa. Inaczej ujmując nie sposób ocenić, które spazmy mają ostrzejszy ostateczny efekt - te wystudiowane, zaplanowane niejako na pokaz, czy te których nie sposób uniknąć. Utwory Billy Bao, Mutators, K.K. Rampage i Die Monitr Batts mają na celu zwrócenie uwagi słuchaczy na ten problem - odpowiedź na pytanie muszą znaleźć sami.
Pewnego rodzaju pośrednim rozwiązaniem między skomplikowanymi, ustrukturyzowanymi kompozycjami, a bezwiednymi erupcjami improwizacyjnymi zdaje się być w przypadku spazmatyków oddanie się we władzę rytmu. Health, Foot Village, projekty Briana Chippendale'a, Landed czy genialne nastolatki z Mikaela's Fiend spazmują, ale strasznie przy tym bębniąc, w transowy, ale w sumie regularny i przewidywalny sposób.
Melt Banana to zapowiedź kolejnej części setu - poświęconej czadowym niejako z gatunkowej definicji - grind- hard- math- noise- corom i tym podobnym...
01. Harry Pussy - "Ice Cream Man"
["Live", 10" EP, Cherry Smash, 1998]
02. The Coughs - "Tyrannosaurus Reads"
["Bent Babies", CD-R, (self released), 2003]
03. Sightings - "Pitch Of My Voice"
["Sightings", CD, Load, 2002]
04. Pretty Thigh And Fore Flesh - "I Am Lindsey Lohanded"
["Pretty Thigh And Fore Flesh", CD-R, (self released),?]
05. Harry Pussy - "New Song"
[tour LP aka "Fuck You", (no label), 1997]
06. Harry Pussy - "Orphans" [Teenage Jesus and the Jerks]
["Live at Famine Chorus, Minneapolis, MN, 30 July 1996", bootleg]
07. Red Transistor - "Not Bite"
["Not Bite / We're Not Crazy", 7" EP, Ecstatic Peace!, 1990 (1977)]
08. The Flying Luttenbachers - "The Floatation Method"
["Gods Of Chaos", CD, ugEXPLODE, 1998]
09. Billy Bao - "My Life Is Shit"
["Dialectics of Shit", LP, Parts Unknown, 2008]
10. Mutators - "Siamese Skulls"
["Secret Life", LP, Nominal, 2008]
11. K.K. Rampage - "Turn Down The Light. The Gang's All Here"
[K.K. Rampage / Josh Lay, "Side Eye... Intestinal Spray And The Bile Of Love + Side Josh Lay", split CD-R, 2006]
12. Die Monitr Batss - "Blackout Cross"
["DIV/ORCE Series #2: Matmos / Die Monitr Batss", 7" EP, Ache, 2004]
13. Health - "Tabloid Scores"
["Health", LP, Lovepump United, 2007]
14. Foot Village - "Narc Party (Silver Daggers Remix)"
["Friendship Nation", CD, Tome, 2008]
15. Black Pus - "Translucent Human"
["Black Pus", CD-R, Diareahrama, 2005]
16. Lightning Bolt - "2 Morro Morro Land"
["Live at BBC Maidavale Studios, 31 March 2004", bootleg]
17. Landed - "Dairy 4 Dinner"
["Dairy 4 Dinner", 7" EP, Load, 1998]
18. Mikaela's Fiend - [Track 10]
["We Can Driving Machine", CD, S.A.F., 2006]
19. Pink And Brown - "Two Clicks Communicator"
["Final Foods", CD, ToYo, 2001]
20. Melt Banana - "Rragg"
["Speak Squeak Creak", CD, Nux Organization, 1994]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz